×
SZUKAJ

Czy to przetrwa?

Skąd mieć pewność, że nasza relacja z Bogiem jest trwała.

Wiele relacji w naszym życiu trwa bardzo krótko. Widzimy wokół siebie rozwody, tracimy kontakt z wieloma przyjaciółmi, doświadczamy śmierci bliskich osób. Może więc zastanawiasz się, czy twoja relacja z Bogiem przetrwa?

Bóg obiecuje nam: „Nie opuszczę cię ani pozostawię” (Hbr 13:5). Kiedy pokładamy nasze zaufanie w Jezusie, pragnąc Jego obecności w naszym życiu, stajemy się Bożymi dziećmi i już na zawsze możemy znaleźć bezpieczne schronienie w Jego miłości. Poniżej znajdziesz fragmenty z Pisma Świętego, które mówią o twojej relacji z Bogiem.

Na relację z Bogiem nie możemy sobie zasłużyć, nie musimy też zmagać się, by w niej trwać. Biblia mówi o tym bardzo wyraźnie. Bóg akceptuje nas od momentu, gdy złożyliśmy nasze zaufanie w Jezusie.

„Jest to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich, którzy wierzą. Bo nie ma tu różnicy: wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie” (Rz 3:22-24).

Poniższe fragmenty Pisma Świętego pokazują prawdę o twojej relacji z Bogiem.

Zanim staliśmy się uczniami Jezusa (chrześcijanami)

Może nie zdawałeś sobie z tego sprawy, ale zanim podejmujemy decyzję zaufania Jezusowi, Biblia opisuje nas jako:

  • wrogów Boga (Rz 5:10)
  • bezradnych (Rz 5:6)
  • bezbożnych (Rz 5:6)
  • grzeszników (Rz 5:8)
  • zagubionych (Mt 18:11)
  • biednych (Ap 3:17)
  • ślepych (2 Kor 4:4)
  • podlegających Bożemu sądowi (J 3:36)
  • martwych w naszych uczynkach (Ef 2:1)
  • głupców, niewolników naszych namiętności (Tyt 3:3)
  • spełniających złe uczynki (Kol 1:21)
  • dalekich od Boga (Ef 2:13)
  • bez nadziei (Ef 2:12)
  • chodzących w ciemnościach (J 8:12)

Teraz, gdy jesteśmy uczniami Jezusa

Od momentu, gdy oddaliśmy całych siebie w ręce Jezusa, mamy relację z Bogiem i nowe życie. Biblia mówi o nas, że od kiedy Chrystus zamieszkał przez wiarę w naszych sercach, otrzymaliśmy:

  • relację pokoju z Bogiem (Rz 5:1)
  • status dziecka Bożego (J 1:12)
  • całkowite przebaczenie (Kol 1:14)
  • bliskość z Bogiem (Ef 2:13)
  • pieczęć Ducha Świętego (Ef 1:13)
  • życie w światłości, zamiast w ciemności (Ef 5:8)
  • obywatelstwo Królestwa Bożego (Kol 1:13,14)
  • świadomość Bożej miłości (1 J 4:9,10; J 15:9)
  • życie wieczne (J 3:16)
  • bezpieczeństwo w Bożej miłości (Rz 8:38,39)
  • zbawienie Bożą łaską (Ef 2:8,9)
  • pewność, że Chrystus zamieszkał w naszym sercu (Ef 3:17)
  • świadomość, że jesteśmy wybrani przez Boga (Ef 1:4,5)
  • przejście ze śmierci do życia (J 5:24)
  • życie w Chrystusie (Ef 2:15)
  • sprawiedliwość w oczach Boga (2 Kor 5:21)
  • troskliwego Pasterza, który nas prowadzi (J 10:27)

Jezus powiedział: „Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę” (J 6:37). Dalej wyjaśnia to dokładniej słowami: „[...] Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10:28-30). Jesteśmy bezpieczni w Jego ramionach.

Co więcej, możemy mieć „[...] ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa” (Flp 1:6).

Jezus zapłacił za nasze grzechy, dlatego w chwili, w której z wdzięcznością otwieramy przed Nim nasze serce, pragnąc by nasze życie należało od teraz do Niego, On czyni nas swymi dziećmi i obdarza nas pełnym przebaczeniem i akceptacją.

Relacja ta podlega ochronie nie z naszej strony, ale ze strony Boga, ze względu na Jego charakter i fakt śmierci Jezusa w nasze miejsce. Jezus wykupił naszą relację z Nim, znosząc karę grzechu, który stał między nami a Bogiem. Staliśmy się więc Jego dziećmi, usprawiedliwionymi, zamieszkanymi przez Jego Ducha. Ogłosił nas sprawiedliwymi w swoich oczach, ponieważ ofiara Jezusa zakrywa nasz grzech.

Niestety, prawdą jest, że nadal grzeszymy. Nadal zdarza nam się robić rzeczy nie według Bożej, ale naszej woli. Nie wpływa to jednak na istnienie naszej relacji z Chrystusem. Relacja ta jest zabezpieczona przez Boże słowa: „Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej” (Rz 5:1,2).

Zbawienie w Jezusie jest w całości wyłącznie Bożym darem, który przyjmujemy przez wiarę tylko raz. W tym momencie rozpoczyna się nasza relacja z Bogiem, która trwać będzie na wieki. Nie zależy ona od naszej świętości, dojrzałości w wierze, osobistych poświęceń, dobrych uczynków, czy religijności. Bóg nie chce, byśmy skupiali się na naszym postępowaniu. On pragnie byśmy skupiali się na Jezusie.

W przeciwieństwie do relacji ze świata, nasza relacja z Bogiem ma „wieczną gwarancję” ponieważ to On sam nas w nią wprowadził, i będąc Bogiem wiernym zaprowadzi nas do wieczności. „Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym” (1 Kor 1:9).